திருக்குறள் அறுசொல் உரை – வெ. அரங்கராசன்: 027. தவம்
01. அறத்துப் பால்
03.துறவற இயல்
அதிகாரம் 027. தவம்
தம்துயர் பொறுத்தல், துயர்செய்யாமை,
தூயநல் அறச்செயல்கள் செய்தல்.
- உற்றநோய் நோன்றல், உயிர்க்(கு)உறுகண் செய்யாமை,
துயர்பொறுத்தல், உயிர்கட்கும் செய்யாமை
தூய தவத்தின் இலக்கணம்.
.
- தவமும், தவம்உடையார்க்(கு) ஆகும்; அவம்,அதனை
மெய்த்தவத்தார் தவக்கோலம் சிறப்பு;
பொய்த்தவத்தார் தவக்கோலம் பழிப்பு.
- துறந்தார்குத் துப்புரவு வேண்டி, மறந்தார்கொல்…..?
துறவிகட்கு உதவவே, இல்லறத்தார்.
துறவு வாழ்வைத் துறந்தாரோ….?
- ஒன்னார்த் தெறுதலும், உவந்தாரை ஆக்கலும்,
பகையை நீக்கவும், நட்பை
ஆக்கவும், தவத்தால் முடியும்.
- வேண்டிய வேண்டியாங்(கு) எய்தலால், செய்தவம்,
வேண்டியதை வேண்டியபடி கொடுக்கும்,
உண்மைத் தவத்தை முயல்க.
- தவம்செய்வார், தம்கருமம் செய்வார்;மற்(று) அல்லார்,
தவத்தார் கடமையும், தவத்தை
அறியார் வீண்முயற்சியும், செய்வார்.
- சுடச்சுடரும் பொன்போல் ஒளிவிடும், துன்பம்
சுடச்சுடப், பொன்ஒளிரும்; துன்பத்துள்
படப்படத், தவத்தர், ஞானியர்.
- தன்உயிர், தான்அறப் பெற்றானை, ஏனைய
உயிர்ப்பற்றை, ஆணவத்தை அறவே
விட்டாரை, உயிர்கள் வணங்கும்.
- கூற்றம் குதித்தலும் கைகூடும், நோற்றலின்
தவஆற்றல் பெற்றால், ஆற்றல்மிகு
எமனையும், வெல்லல் கைகூடும்.
- இலர்பலர் ஆகிய காரணம், நோற்பார்
பொய்த்தவத்தார் பலர்ஆனார்; காரணம்,
மெய்த்தவத்தார் சிலர்ஆனார் என்பதால்.
-பேராசிரியர் வெ. அரங்கராசன்
(அதிகாரம் 028. கூடா ஒழுக்கம்)
Comments
Post a Comment