திருக்குறள் அறுசொல் உரை – வெ. அரங்கராசன்: 024. புகழ்
01. அறத்துப் பால்
02.இல்லற இயல்
அதிகாரம் 024. புகழ்
அழியும் உலகில், அறம்செய்து,
அழியாப் புகழைப் பெறுதல்.
- ஈதல், இசைபட வாழ்தல், அதுஅல்லது,
கொடுத்தலும், கொடுத்தலால் வரும்
புகழுமே, உயிர்வாழ்வின் பயன்கள்.
- உரைப்பார் உரைப்பவை எல்லாம், இரப்பார்க்(கு)ஒன்(று),
புகழ்வார் புகழ்ச்சொற்கள் எல்லாம்,
கொடுப்பார்மேல், வந்து நிற்கும்.
- ஒன்றா உலகத்(து), உயர்ந்த புகழ்அல்லால்,
நிலைஇல்லா இவ்உலகில், நிலைத்து
நிற்பது, கொடைப்புகழ் மட்டுமே.
- நிலவரை நீள்புகழ் ஆற்றின், புலவரைப்
வானவரும் ஈவாரையே புகழ்வர்;
பாடும் புலவரைப் புகழார்.
- நத்தம்போல் கேடும், உள(து)ஆகும் சாக்காடும்,
புகழ்,வளர்ச்சியில், பேர்அறிஞர் மகிழார்;
ஏழ்மையில், சாவில், வருந்தார்.
- தோன்றின் புகழொடு தோன்றுக; அஃ(து)இல்லார்,
புகழ்வரும்படி வெளிப்படு; அல்லது,
தகுதி பெற்றபின் வெளிப்படு.
- புகழ்பட வாழாதார் தம்நோவார்; தம்மை
புகழ்தேடாதார், தம்மை நொந்துகொள்ளாமல்,
இகழ்வாரை நோவது ஏன்….?
- வசைஎன்ப, வையத்தார்(கு) எல்லாம், இசைஎன்னும்,
நிலைக்கும் புகழ்பெறா உலகோர்
எல்லோர்க்கும் பழியே மிஞ்சும்.
- வசைஇலா வண்பயன் குன்றும், இசைஇலா
புகழ்இல்லா உடலைச் சுமக்கும்,
பழிஇல்லா நிலத்தில் வளங்குறையும்.
- வசைஒழிய வாழ்வாரே, வாழ்வார்; இசைஒழிய
பழிஇல்லாது வாழ்வாரே, வாழ்வார்;
புகழ்இல்லாது வாழ்வாரே, வாழாதார்.
-பேராசிரியர் வெ. அரங்கராசன்
Comments
Post a Comment